ارتقاء سطح عملکرد سازه ها با استفاده از کنترل فعال بهینه ی لحظه یی

کاهش پاسخ سازه با اعمال نیروی کنترلی را می توان مطابق الزامات آیین نامه های طراحی براساس عملکرد با استفاده از روش های تحلیل غیرخطی بهینه ساخت. در این نوشتار با استفاده از سیستم کنترل فعال، رفتار سازه در جهت رسیدن به عملکرد مورد نظر بهبود بخشیده می شود. نیروی کنترل با الگوریتم بهینه ی لحظه یی به قاب های 4، 8 و 12 طبقه با فرض رفتار غیرخطی سازه اعمال می شود، تا جابه جایی که سازه را در محدوده ی جابه جایی های حاصل از تحلیل استاتیکی غیرخطی در سطح عملکردی هدف نگه دارد. درواقع، نقطه ی عملکرد سازه معیار مقدار نیروی کنترلی اعمالی است. نتایج نشان می دهند الگوریتم بهینه ی لحظه یی قادر به کاهش زیاد جابه جایی سازه در نسبت 9E+1c/r= است؛ که این نسبت به نیروی کنترل قابل ملاحظه یی نیاز دارد. برای سازه های مورد مطالعه نسبت c/r بین 9E1 تا 9E5، سازه را در محدوده ی عملکردی I O حفظ می کند. این نسبت برای سازه های مشابه نیز قابل استفاده است.