فرهنگ دیداری و مفهوم دیدن

باورها و ارزش های بشر در جهان معاصر بیش از گذشته در محاصره تصویر و تجربه دیداری است. آنچه تاکنون در مباحث گوناگون فکری تحت عنوان دیدن موردبررسی قرارگرفته است با مفهوم آن در فرهنگ دیداری تفاوت محسوس دارد. فرهنگ دیداری زمینه ای بینارشته ای از مطالعات فرهنگی است که در دهه های اخیر ظهور کرده است. از ویژگی های آن می توان به نگاه انتقادی به کارکرد تصاویر در محدوده های دیداری اشاره کرد. تجربه دیدن در فرهنگ دیداری، محدود به حس بینایی و تجربه ادراک حسی نیست. بلکه به مثابه کنشی چندوجهی، همواره در تعادل و پیوند با سایر پدیده ها است. ازآنجاکه تصاویر به شکل محسوسی روش ادراک ما را از جهان تحت تاثیر قرار می دهند، لازم است تجربه های گوناگون دیداری مورد تفسیر و مقایسه صورت گیرد. این مقاله کوششی است برای تشریح ماهیت دیدن به عنوان عامل مهم تولید معنا در فرهنگ دیداری که با تامل در مفهوم تصویر و تحلیل موضوع تجربه دیداری، به طرح دیدگاه های متاثر از فرهنگ دیداری می پردازد. همچنین گرایش به تصویر و فرآیند دیدن را در رابطه ناگسستنی از زمینه دیداری موردبررسی قرار می دهد.