مقایسه میزان رضایت مندی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد از عملکرد اساتید مشاور قبل و پس از اجرای طرح استاد مشاور

مشاوره و راهنمایی ناکافی، در دستیابی دانشجویان به اهداف آموزشی و حرفه ای ایجاد اختلال نموده و بدین صورت ممکن است آن ها از منابع مناسب جهت رفع نیازهای آموزشی خود استفاده ننمایند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه میزان رضایت مندی دانشجویان از عملکرد اساتید مشاور قبل و پس از اجرای طرح استاد مشاور انجام شد.
این مطالعه توصیفی- مقطعی که جامعه آن را کلیه دانشجویان رشته های مختلف در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد تشکیل دادند، در دو مرحله در نیمسال اول 91-90 و نیمسال اول 92-91 انجام شد. تعداد نمونه 244 نفر و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ای خود ساخته مشتمل بر دو بخش اطلاعات فردی و تحصیلی دانشجویان و 10 سوال چند گزینه ای در مقیاس لیکرت جهت سنجش میزان رضایت آن ها از عملکرد استاد مشاور بود. داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون هایتی زوج، کا- اسکوئر و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شد.
«فراهم بودن امکان دسترسی به استاد مشاور» تنها موردی از موارد ده گانه رضایت مندی دانشجویان بود که تفاوت معنی داری را قبل و پس از اجرای طرح در دانشجویان دانشکده پرستاری نشان داد (01/0=P) در حالی که در سایر موارد تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
به نظر می رسد که اجرای طرح استاد مشاور نتوانسته است جایگاه رضایت بخشی را برای دانشجویان فراهم کند. نظارت کافی دانشگاه بر اجرای صحیح فرآیند طرح، حمایت از اساتید مشاور و تقویت جایگاه آنان می تواند به بهبود این فرآیند کمک نماید.