طراحی مدل سازمان آینده گرا (نظام آموزش عالی)

آینده غیرقطعی است و ما به راهبردی تا حد امکان آینده گرا نیازمندیم. با یک بازبینی گسترده روندهای جهانی، سرعت فزاینده تغییرات محسوس است. اگر دانشگاه ها همچنان به صورت سنتی اداره شوند، نمی توانند به صورت سریع و خلاقانه نسبت به نیازهای آینده عکس العمل نشان دهند. از این رو آن ها بایستی مجهز به زیرساختارها، بسترها و اندیشه های آینده گرایانه باشند تا به شیوه ای کنش گرانه و پیش دستانه به پیشواز تغییر بشتابند و حتی خود، عامل و کنشگر تغییرات باشند. لذا هدف ما در این تحقیق طراحی مدل ابعاد و مولفه های آینده گرایی است.
تحقیق حاضر از نوع کیفی است که به منظور طراحی و تبیین مدل سازمان آینده گرا صورت گرفته است. در این تحقیق برای مشخص کردن ابعاد و مولفه های سازمان آینده گرا از شیوه تم گذاری استفاده شده که در حوزه ادبیات به بیش از 30 منبع مراجعه شد و در روش مصاحبه های اکتشافی از 18 خبره نظرسنجی شده است، که محاسبه پایایی آن ها، با روش توافق درون موضوعی با محاسبه ضریب فای، انجام شد.
با توجه به مصاحبه های اکتشافی و ادبیات موجود، 38 مولفه با ضریب فای بالای 80 درصد بین محقق و دو همکار متخصص، شناسایی گردیدند که در 8 بعد با توافق 100 درصد طبقه بندی شدند.
با توجه به یافته های تحقیق، یک سازمان آینده گرا و به طور اخص یک دانشگاه آینده گرا بایستی آینده نگر، نسبت به محیط هوشیار، در برابر تغییرات چابک و چند چهره، متوجه به ارزش های آتی ذی نفعان، دارای فرهنگ آینده گرا و افرادی با ویژگی های روان شناختی مثبت و دانش مدار باشد.