ارزیابی وضعیت عملکرد اجرایی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا و مقایسه آنان با مبتلایان به اختلال دو قطبی I

پژوهشهای گوناگونی برای ارزیابی وضعیت عملکرد شناختی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا و اختلال دو قطبی I و مقایسه آنها با یکدیگر انجام گرفته است. ولی انجام چنین پژوهشی در بیماران سرپائی در ایران سابقه چندانی ندارد.
دو گروه پنجاه نفری از بیماران سرپائی مراجعه کننده به درمانگاه های بیمارستان روزبه که براساس ملاکهای DSM-IV-TR مبتلا به اسکیزوفرنیا و اختلال دو قطبی I(که دست کم به مدت سه ماه در وضعیت یوتایمیک) بوده اند، به صورت نمونه های در دسترس انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفتند. دو گروه آزمودنی ها از نظر سه متغیر اصلی که براساس منابع، بیشترین سهم را در وضعیت شناختی بیماران ممکن است داشته باشند یعنی سن، میزان تحصیلات، طول مدت ابتلاء به بیماری به دقت همسان سازی شدند. برای هر یک از آزمودنی ها، آزمون دسته بندی کارتهای ویسکانسین انجام گرفته و نتایج با استفاده از روش های آمار توصیفی و آمار تحلیلی با یکدیگر مقایسه شد.
میانگین نتایج آزمون دسته بندی کارتهای ویسکانسین در هر دو گروه مبتلایان به اسکیزوفرنیا و اختلال دو قطبی به طور معنی داری پایین تر از جمعیت نرمال بود (P<0/05) و سطح عملکرد شناختی در بیماران اسکیزوفرنیا به طور معنی داری نسبت به بیماران دو قطبی پایین تر بود. (P<0/05) عملکرد اجرایی در مبتلایان به اسکزوفرنیا ضعیفتر از مبتلایان به اختلال دو قطبی I است.