بررسی تغییرات سفتی عضلانی بر اساس شاخص های بیو مکانیکی در مفصل آرنج بیماران سکته مغزی

در تحقیق حاضر تلاش شد که روند تغییرات سفتی عضلانی بر اساس معیارهای بیومکانیکی در مفصل آرنج بیماران سکته مغزی، به ازاء افزایش سرعت حرکت غیر فعال مفصل آرنج و افزایش میزان معیار MAS، بررسی شود.
نمونه ها و شاخصهای بیو مکانیکی ویسکوز و الاستیک در بخشهای مختلف از نمودار گشتاور زاویه حرکت غیر فعال فلکشن و اکستنشن مفصل آرنج در 15 بیمار سکته مغزی و 15 فرد سالم توسط دینامومتر ایزوکینتیک سایبکس (CYBEX) ثبت گردید و برنامهای در محیط MATLAB توسعه یافت که قادر به محاسبهی شاخصها در هر بازه بود. بیماران را بر اساس شدت معیار کیفی سفتی عضلانی (MAS) به 3 گروه 1،2و3 تقسیم کرده و شاخص های مورد نظر برای گروه بیمار و گروه کنترل در 4 سرعت 15،45،75 و120درجه بر ثانیه محاسبه گردید.
در خصوص شاخص های سفتی ویسکوالاستیک و سفتی ویسکوز، افزایش میزان شاخص های مربوطه به ازاء افزایش سرعت حرکت و میزان معیار MAS در بین کلیه نمونه ها مشاهده شد و در خصوص شاخص سفتی الاستیک، افزایش نا منظم شاخص مربوطه به ازاء افزایش سرعت حرکت در بین نمونه های گروه 2 و3 به وضوح مشاهده شد همچنین با افزایش میزان معیار MAS اثر شاخص مربوطه در رتبه های بالایی MAS کاهش یافت. مشاهده شد که با افزایش سرعت حرکت و میزان معیار MAS، اثر سفتی ویسکوز در عضلات افزایش یافته، به این معنی که سفتی ایجاد شده در اندام درگیر در حرکت، در بیماری CVA بیشتر به دلیل سفتی عضلات و ناشی از سفتی ویسکوز بوده است.