تخمین اندازه بهینه هواپیما و صرفه های مقیاس در مسیرهای داخلی شرکت هواپیمایی ایران ایر

هدف این مقاله، بررسی رابطه بین هزینه عملیاتی و اندازه هواپیماهای مسافربری و تخمین اندازه بهینه هواپیما در خطوط منتخب داخلی شرکت هواپیمایی ایران ایر در دوره 1387-1385 است. برای این منظور، از تابع هزینه پیشنهادی وی و هانسن (2003)، استفاده شده و اندازه بهینه هواپیما، صرفه های مقیاس و صرفه های طول مسیر در سطح میانگین نمونه مورد استفاده، تخمین زده شده اند. نتایج این مقاله نشان می دهد که در مسیرهای مورد مطالعه، صرفه های اندازه هواپیما وجود دارد. یافته های این تحقیق تایید می کنند که برای هر طول مسیر خاص یک اندازه بهینه هواپیما وجود دارد، به طوری که این اندازه برای مسیرهای کوتاه تر نسبت به مسیر های طولانی تر، کوچک تر است. نتایج همچنین بیانگر آن است که با افزایش طول مسیر، اندازه بهینه هواپیما افزایش می یابد. یافته های این مقاله نشان می دهند که برای مسیرهای کوتاه تر، اندازه بهینه هواپیما بزرگتر از متوسط اندازه میانگین مشاهده شده هواپیما در همه مسیر ها است، در حالی که برای مسیرهای طولانی تر این شاخص کوچک-تر از اندازه مشاهده شده است. همچنین زمانی که هزینه خلبان در ارتباط با اندازه هواپیما به صورت درون زا تعریف می شود، به سبب امکان هم خطی با اندازه هواپیما، خواص مقیاس تابع هزینه تغییر قابل توجهی نمی یابد.