اثربخشی بازآموزی اسنادی بر اضطراب دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری

هدف از مطالعه حاضر، تعیین تاثیر برنامه گروهی بازآموزی اسنادی بر اضطراب دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری شهر تهران بود.
در این پژوهش شبه آزمایشی از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. از جامعه آماری دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری شهر تهران در سال تحصیلی 92-1391، 2 مرکز اختلال یادگیری به روش هدفمند و در دسترس (36 نفر؛ 9 دختر و 27 پسر پایه های دوم تا ششم ابتدایی و سنین 7 تا 12 سال) انتخاب شدند. دانش آموزان یک مرکز به طور تصادفی به عنوان گروه آزمایش و دانش آموزان مرکز دیگر به عنوان گروه کنترل (هر گروه 18 نفر) در نظر گرفته شدند. گروه آزمایش به 3 گروه فرعی 6 نفری تقسیم شدند و هر گروه طی 11 جلسه مداخله 45 دقیقه ای در مدت 6 هفته (دو روز در هفته) آموزش بازآموزی اسنادی گروهی را دریافت نمودند. در صورتی که گروه کنترل فقط در برنامه های متداول مرکز شرکت کردند. پرسشنامه اضطراب کودکان اسپنس قبل و بعد از مداخله توسط دو گروه آزمایش و کنترل تکمیل شد. داده ها با استفاده از آزمون t وابسته و تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد.
نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که مداخله بازآموزی اسنادی بر میزان اضطراب تاثیر نداشته است و بین اضطراب دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنادار (0٫34P=) وجود ندارد.
برنامه گروهی بازآموزی اسنادی احتمالا قادر به کاهش نشانه های اضطراب در دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری نیست.