تاثیر تمرینات ثبات دهنده و تمرینات ایزومتریک حداکثری بر دیدگاه های اجتنابی ناشی از درد در بیماران گردن درد مزمن غیر اختصاصی

پیام:
چکیده:
هدف
شواهد روزافزونی وجود دارد که نشان می دهند ترس از درد و ترس از آسیب مکانیسمی پایه ای در پیشرفت درد و ناتوانی ناشی از آن در بیماران است. تمرینات ثبات دهنده گردن روشی است که برای درمان مشکلات و ضایعات ستون فقرات طراحی شده اند و سبب ثبات ستون فقرات گردنی و کاهش آسیب پذیری آن می شود. این مطالعه به منظور تعیین اثربخشی تمرینات اختصاصی ثبات دهنده عضلات گردن نسبت به تمرینات ایزومتریک حداکثری بر دیدگاه های اجتنابی ناشی از درد، بهبود ناتوانی و درد مزمن گردن انجام شد.
روش بررسی
این کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده روی 50 بیمار مراجعه کننده به مرکز تحقیقات فیزیوتراپی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران با تشخیص گردن درد مزمن طی سالهای 92-1391 انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه 25 تایی تمرین های ثبات دهنده و ایزومتریک حداکثری قرار گرفتند. درد (رتبه ای) با مقیاس اندازه گیری دیداری درد، شدت ناتوانی (رتبه ای) با Neck Disability Scale (NDI) و دیدگاه های اجتنابی ناشی از درد (رتبه ای) با Fear Avoidance of Belief Questionnaeir (FABQ) قبل، 4 هفته، 8 هفته و 12 هفته پس از مراجعه ارزیابی شد. برنامه درمانی هر دو گروه شامل 48 جلسه تمرین طی 8 هفته، هر هفته 6 جلسه و هر جلسه با تکرار تمرین های مشخص بود. از آزمون های آنالیز واریانس، آزمونهای t مستقل و t زوج برای مقایسه نتایج قبل، حین و بعد از درمان بین گروهی و درون گروهی استفاده شد.
یافته ها
میانگین درد در گروه ثبات دهنده از 1/57±7/16 در بدو ورود به 0/70±0/92 در پایان هفته 12 و در گروه ایزومتریک حداکثری از 1/67±7/12 در بدو ورود به 0/94± 1/28 در پایان هفته 12کاهش یافت (p= 0/482). میانگین ناتوانی (NDI) در گروه ثبات دهنده از 3/20±22/60 در بدو ورود به 0/90 ±11/16 در پایان هفته 12 و در گروه ایزومتریک حداکثری از 76/2±88/21 در بدو ورود به 48/1±96 /14در پایان هفته 12کاهش یافت (P<0/001). میانگین FABQ-W در گروه ثبات دهنده از 4/84± 35/08 در بدو ورود به 1/44 ±9/08 در پایان هفته 12و در گروه ایزومتریک حداکثری از 4/63±34/76 در بدو ورود به 2/18± 17/44 در پایان هفته 12کاهش یافت (P<0/001) و میانگین FABQ-PA در گروه ثبات دهنده از 20/12±2/26 در بدو ورود به 9/26±1/01 در پایان هفته 12و در گروه ایزومتریک حداکثری از 20/08±2/23 در بدو ورود به 11/16±1/14 در پایان هفته 12 کاهش یافتند (P<0/936). کاهش درد و ناتوانی و کاهش دیدگاه های اجتنابی ناشی از درددر قسمت کار در گروه تمرین های ثبات دهنده نسبت به گروه تمرین های ایزومتریک حداکثری بیشتر بود (P<0/05).
نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد که هر دو روش تمرین ثبات دهنده و تمرین ایزومتریک حداکثری گردن در بیماران با درد مزمن گردن سبب کاهش درد و ناتوانی و کاهش دیدگاه های اجتنابی ناشی از درد می شوند. منتها تمرینات ثبات دهنده از تاثیر بیشتری برخوردار بودند. .
زبان:
فارسی
در صفحه:
28
لینک کوتاه:
magiran.com/p1364972 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 990,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
دسترسی سراسری کاربران دانشگاه پیام نور!
اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور در سراسر کشور، در صورت ثبت نام با ایمیل دانشگاهی، تا پایان فروردین ماه 1403 به مقالات سایت دسترسی خواهند داشت!
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 50 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!