اثرات کاربرد کود های زیستی در ترکیب با کود های شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه لوبیا چیتی

به منظور بررسی تاثیر کود های زیستی میکروبی، کود های شیمیایی و تلفیق کاربرد آنها بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه لوبیا چیتی آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز در سال 1391 اجرا شد. تیمار های آزمایشی شامل کاربرد 70 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی اوره (5/32 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص) و 50 کیلوگرم در هکتار کود شیمایی سوپر فسفات تریپل (11 کیلوگرم در هکتار فسفر خالص)، کاربرد کود زیستی بیونور، 50% کود شیمیایی + نیتروکسین و بیوسوپر فسفات (3 کیلوگرم در هکتار بصورت سرک برای هر دو کود زیستی) و 50% کود شیمیایی + کود زیستی بیونر بودند. بیشترین شاخص کلروفیل برگ، ارتفاع بوته، وزن 100 دانه، عملکرد دانه و بیولوژیکی در تیمار کاربرد تلفیقی کود زیستی نیتروکسین و بیوسوپرفسفات به همراه 50 درصد کود های شیمیایی اوره و سوپرفسفات تریپل مشاهده شد که از لحاظ آماری با تیمار کود زیستی بیونر به همراه 50 درصد کود های شیمیایی تفاوت معنی داری نداشت. با وجود این که جایگزینی کامل کود های شیمایی با کود زیستی موجب کاهش عملکرد لوبیا شد، اما کاربرد تلفیقی کود های زیستی و شیمایی ضمن تولید بیشترین عملکرد دانه، مصرف کود های شیمایی را به میزان 50 درصد کاهش داد. همچنین کود زیستی بیونر از لحاظ تاثیر روی عملکرد لوبیا با کود های زیستی نیتروکسین و بیوسوپرفسفات تفاوت معنی داری نداشت که این مورد می تواند کود زیستی بیونر را به عنوان یکی از کود های بیولوژیک جدید در زراعت لوبیا مطرح سازد.