تدوین استراتژی بکارگیری قطارهای سریع السیر ریلی در جمهوری اسلامی ایران

در این مقاله برای تدوین استراتژی جهت بکارگیری قطارهای سریع السیر ریلی، ابتدا با بررسی و مطالعه گزارش های موجود و مصاحبه با خبرگان، فهرستی از نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدها احصاء، سپس تمامی عوامل با استفاده از تکنیک دلفی غربال و در نهایت 20 عامل خارجی شامل 10 فرصت و 10 تهدید در ارتباط با تدوین استراژی بکارگیری قطارهای سریع السیر ریلی جهت تشکیل ماتریس ارزیابی عوامل خارجی موسوم به EFE و 19 عامل داخلی شامل 9 قوت و 10 ضعف برای تشکیل ماتریس عوامل داخلی موسوم به IFE شناسایی و انتخاب شدند. نتایج حاکی از آن است که برای بکارگیری قطارهای سریع السیر ریلی در کشور بایستی با استفاده از استراتژی های محافظه کارانه(WO) از قبیل: ایجاد یک سازمان مستقل جهت اجرا و بهره برداری- توسعه نظام جامع اطلاعات مالی، مدیریت، برنامه ریزی و کنترل پروژه- بهره گیری از ظرفیت قانونی در جهت توسعه شبکه سریع السیر- گسترش تحقیق و توسعه(R&D) در جهت ارتقای دانش تخصصی، فناوری و همکاری های بین المللی- تدوین آیین نامه ها و مقررات لازم جهت تضمین ایمنی، کیفیت و قیمت گذاری خدمات - تربیت و آموزش نیروی انسانی کارآمد برای انتقال و جذب دانش و فناوری - جلوگیری از تاثیر تحریم و رکود اقتصادی بر ساخت و توسعه زیرساخت و تامین تجهیزات، به عنوان استراتژی های برتر مشخص شدند و در نهایت جهت کاربردی نمودن استراتژی های به دست آمده، برنامه عملیاتی پیشنهاد گردید.