اندازه گیری سطح خوانایی منابع آموزش به بیمار توزیع شده در مراکز بهداشتی درمانی شهر شیراز با استفاده از شاخص فلش دیانی

منابع آموزش به بیمار مکمل برنامه های آموزش به بیمار بوده و با هدف توسعه مهارت های خودمراقبتی در بیماری های مزمن به کار می رود. اما این منابع زمانی کارآمد است که برای مخاطبان آن ها قابل درک باشد. پژوهش حاضر با هدف اندازه گیری سطح خوانایی منابع آموزشی توزیع شده در درمانگاه های شهر شیراز انجام شده است.
این پژوهش از نوع توصیفی با رویکرد تحلیل محتوا است. برای اندازه گیری خوانایی شاخص فلش دیانی به کار برده شد. جامعه پژوهش 61 منبع آموزش به بیمار منتشر شده در فاصله زمانی مهرماه تا بهمن ماه سال 92 است. تحلیل داده ها با استفاده از SPSS16 انجام شد و در سطح توصیفی از میانگین، انحراف معیار و در سطح استنباطی از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد.
میانگین خوانایی منابع 40 با انحراف معیار 12،21 به دست آمد که نشانگر این است که منابع مورد مطالعه برای افرادی که سال های اول دانشگاه را گذرانده باشند، مناسب است. بین سطح خوانایی و تعداد پیام های هر متن رابطه معنی داری حاصل نشد.
از آن جا که بیشتر منابع منتشر شده در سطحی بالاتر از توان درک عموم مردم نوشته شده است و تنها برای افراد دارای تحصیلات دانشگاهی مناسب است، بنابراین ارائه دهندگان اطلاعات سلامت باید نسبت به تهیه منابعی قابل درک برای بیشتر افراد جامعه اهتمام ورزند.