ملاحظاتی درباره ی روش انتگرال گیری ضمنی مدل خمیری منظری دافالیس

در این نوشتار، تشریح و مقایسه ی عملکرد دو روش انتگرال گیری روش های ضمنی، یعنی روش C P P M)نزدیک ترین نقطه ی تصویرشده(و روش C P M)صفحات کاهشی(، مورد واکاوی قرار گرفته است. به منظور عددی سازی، مدل خمیری منظری دافالیاس)1997−2004(به کار گرفته شده است. بر اساس نتایج این پژوهش، روش C P P M از پایداری قدرتمندی برای انتگرال گیری روابط مورد نظر در شرایط تغییرشکل های بزرگ و به طور خاص، پدیده ی روان گرایی، بهره می برد. در مقابل روش C P M از دقت بالاتر، زمان محاسباتی کمتر و از سادگی غیر قابل انکاری سود می برد. نهایتا، این پژوهش قصد دارد با ارائه ی هم زمان مزایا و معایب هر یک از روش های مذکور و در محدوده ی مشخص، پژوهشگران را در انتخاب الگوریتم مناسب برای انتگرال گیری از روابط مدل های رفتاری با توجه به شرایط خاص پژوهش مورد نظر یاری کند.