بکارگیری دو گونه از پروبیوتیک های باسیلوسی بر پاسخ های ایمنی و فلور میکروبی روده پست لارو میگوی پا سفید غربی (Litopenaeus vannamei (Boone، 1931

در مطالعه حاضر تاثیر مصرف جیره های حاوی Bacillus subtilis و B. licheniformis در سه قالب تجاری، تجاری- بومی و بومی بر روی برخی شاخص های ایمنی (گلوکز، آلبومین، پروتئین کل، لیزوزیم، کورتیزول، ایمونوگلوبولین (M (IgM و فلور میکروبی روده پست لارو میگوی پا سفید غربی (Litopenaeus vannamei) ارزیابی شد. میگوها در طول دوره آزمایش (60 روز) با چهار جیره متفاوت تغذیه شدند: شاهد (بدون پروبیوتیک)، جیره T1 مکمل شده با 106×5/ 1 CFU g-1 از پروبیوتیک تجاری، جیره T2 با 106×5/ 1 CFU g-1 از پروبیوتیک تجاری- بومی، جیره T3 با 106×5/ 1 CFU g-1 از پروبیوتیک بومی. در پایان دوره آزمایش، سطوح پارامترهای بیوشیمیایی (گلوکز، پروتئین کل، لیزوزیم، کورتیزول، IgM) در میگوهای تغذیه شده با جیره های حاوی پروبیوتیک بطور معنی داری نسبت به میگوهای تغذیه شده با جیره شاهد بیشتر بود. با این وجود، اختلاف معنی داری در غلظت آلبومین بین تیمارهای آزمایشی و شاهد مشاهده نشد، اما پس از 60 روز تغذیه با جیره های T1، T2 و T3 (به ترتیب 19/ 1، 15/ 1 و 14/ 1) مقدار آن افزایش یافت. همچنین تراکم جمعیت باکتری های باسیلوس شمارش شده در دستگاه گوارش میگوهای تغذیه شده با پروبیوتیک بطور معنی داری نسبت به شاهد بیشتر بود. نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن پروبیوتیک های باسیلی می تواند موجب بهبود پارامترهای ایمنی و تعدیل فلور میکروبی روده پست لارو میگوی سفید غربی گردد.