تاثیر منابع و مقادیر مختلف کود سیلیس بر رشد، عملکرد و میزان آلودگی به کرم ساقه خوار در رقم طارم هاشمی و لاین 843 در گیاه برنج

سیلیس به عنوان یک عنصر ضروری برای گیاهان زراعی و یک منبع غذایی مهمی برای رشد برنج به شمار می رود که در صورت عدم جایگزینی کافی این عنصر، گیاه با کمبود سیلیس مواجه شده، باعث بروز اختلال تغذیه ای جدی در گیاه و عدم ثبات در پایداری مقاومت به آفات می گردد. در این راستا پژوهشی به منظور بررسی اثر سیلیس بر رشد، عملکرد و تحمل به کرم ساقه خوار در رقم طارم هاشمی و لاین 843 گیاه برنج انجام شد. این آزمایش در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات برنج کشور در آمل در سال 1390 به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک-های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. تیمارهای مورد آزمایش، شامل رقم، در دو نوع لاین -843 (V1) و رقم طارم هاشمی (V2)، منابع سیلیس در دو نوع 73% SiO2 (S1) و بقایای معدن سیلیس سوادکوه 22% (S2) و مقدار مصرف سیلیس شامل سه سطح صفر (D1)، 250 (D2) و 500 (D3) کیلوگرم سیلیس خالص در هکتار بودند. نتایج این آزمایش نشان داد که لاین 843 در تمامی صفات به جز وزن هزار دانه و تحمل به کرم ساقه خوار به طور معنی داری نسبت به طارم هاشمی برتری داشت ولی بین دو منبع کود سیلیس اختلاف معنی داری مشاهده نشد. نتایج مربوط به مقدار مصرف کود سیلیس نشان داد، تیمار 250 کیلوگرم در هکتار، بهترین تیمار مصرفی کود سیلیس در مزرعه بود. مصرف این کود باعث افزایش معنی دار سیلیس ساقه، سیلیس برگ، تعداد پنجه، سطح برگ پرچم، وزن خشک برگ، وزن هزار دانه و عملکرد دانه و همچنین سبب کاهش معنی دار زاویه برگ دوم با ساقه و درصد آلودگی به کرم ساقه خوار شد.