کاربرد ترکیبی تحلیل سلسله مراتبی و تکنیک تاپسیس در تعیین ارزش وزنی معیارها و ارزیابی پایداری کشاورزی (مطالعه موردی: شهرستان های منتخب استان آذربایجان شرقی)

تحقیق حاضر با هدف ارزیابی پایداری مولفه های کشاورزی رایج شهرستان های منتخب استان آذربایجان شرقی شامل تبریز، اهر و مراغه انجام شده است. شاخص های اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی به عنوان شاخص های تصمیم گیری ارزیابی در نظر گرفته شدند. داده ها و اطلاعات مورد نیاز در این مطالعه با بهره گیری از نظرات فنی کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی از طریق تکمیل پرسشنامه و سالنامه های آماری استان در سال 1391 جمع آوری شد. تعیین ارزش وزنی شاخص ها و زیر شاخص ها به روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP)انجام گرفت. اهمیت نسبی هر یک از زیرشاخص ها در گزینه ها (مناطق کشاورزی) نیز با استفاده از تکنیک تاپسیس تعیین شد. نتایج تحقیق نشان داد که معیار زیست محیطی بیشترین و معیار اجتماعی کمترین تاثیر را در پایداری کشاورزی مناطق منتخب دارد. افزون بر این نتایج بیانگر آن است که شهرستان اهر مطلوب ترین منطقه در بین سه شهرستان به لحاظ پایداری کشاورزی می باشد. نتایج حاصل از مقایسه ی شاخص های زیست محیطی نشان داد که شهرستان های اهر و تبریز دارای بیشترن تنوع گیاهان زراعی هستند و شهرستان مراغه دارای تنوع زراعی پایینی است.