بررسی ارتباط بین نتایج آزمون ویدئونیستاگموگرافی (VNG) با تعداد دفعات زمین خوردن سالمندان

زمین خوردن از جمله مهم ترین مشکلات دوران سالمندی است و به عنوان یکی از مشکلات دوران سالمندی تلقی می شود. زمین خوردن های پی درپی از علل عمده مرگ و میر در این گروه گزارش شده است و دال بر عملکرد ضعیف جسمی و شناختی است. هدف از این مقاله، بررسی ارتباط بین نتایج آزمون ویدئونیستاگموگرافی با تعداد دفعات زمین خوردن در سالمندان است.
در این مطالعه 60 سالمند بالای 65 سال شرکت کردند که 30 نفر از آنها حداقل یک بار سابقه زمین خوردن (گروه مورد) را داشت و 30 نفر دیگر سابقه زمین خوردن نداشتند (گروه شاهد). آزمون های ساکاد، تعقیب آرام، نگاه خیره، نیستاگموس وضعیتی، نیستاگموس خودبه خودی و کالریک که زیرمجموعه های آزمون VNG است، در دانشکده توان بخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. پس از انجام آزمون، از نسخه 19 نرم افزار SPSS برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید.
براساس نتایج به دست آمده،% 74 از افراد گروه مورد در آزمون کالریک عملکرد غیرطبیعی داشتند. نتایج آزمون های ساکاد، نگاه خیره و تعقیب آرام نیز در %60 از افراد این گروه غیرطبیعی بود (p<0.05). همچنین عملکرد افراد مبتلا به اختلالات وستیبولار مرکزی نسبت به افراد مبتلا به اختلالات وستیبولار محیطی ضعیف تر بود.
گروه شاهد در تمام زیرمجموعه های آزمون VNG عملکرد بهتری نسبت به گروه مورد داشتند که دال بر وضعیت بهتر سیستم وستیبولار در این گروه است.