آیا تمرینات یکپارچگی حسی-حرکتی بر تعادل ایستا و پویای کودکان کم توان ذهنی تربیت پذیر تاثیر دارد؟

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات یکپارچگی حسی-حرکتی بر تعادل ایستا و پویای کودکان کم توان ذهنی تربیت پذیر بود.
در این مطالعه نیمه تجربی، به روش نمونه گیری هدفمند 40 نمونه از مرکز توان بخشی و آموزشی گل های بهشت شهر ارومیه با میانگین سنی 2.81±8.48 سال و ضریب هوشی 6.81±30.62 موردمطالعه قرار گرفتند. از همه کودکان پیش آزمون گرفته شد. سپس نمونه ها براساس دو فاکتور ضریب هوشی و نمرات پیش آزمون به دو گروه هم تراز (همگن) تقسیم و به طورتصادفی تحت عنوان گروه های آزمایش و کنترل در نظر گرفته شدند. هر گروه شامل 10 دختر و 10 پسر بود. برای ارزیابی بخش های مربوط به تعادل از آزمون تبحر حرکتی برینینکس ازرتسکی استفاده شد. گروه آزمایش در طی 50 جلسه، هر جلسه 45 دقیقه و 6 بار در هفته تحریکات حسی را تجربه و تمرینات بدنی را اجرا کردند. گروه کنترل از برنامه های آموزشی کلاس استفاده نمودند.
یافته ها پس از 50 جلسه از هر دو گروه آزمایش و کنترل، پس آزمون به عمل آمد و داده ها به وسیله آزمون مان یو ویتنی تجزیه و تحلیل و تفاوت معناداری در نمرات پس آزمون بین گروه های آزمایش و کنترل مشاهده شد (p این پژوهش نشان داد که تمرینات یکپارچگی حسی-حرکتی تعادل پویا و ایستا را بهبود می بخشد.