بررسی اثر جریان متناوب بر روی توانایی تشکیل بیوفیلم باکتری های پسودوموناس آئروژینوزا و استافیلوکوک اورئوس

بیوفیلم های باکتریال یکی از مشکلات اصلی ضدعفونی کردن مراکز بهداشتی است. اثر جریان مستقیم بر روی بیوفیلم نشان داد که می تواند کارآیی عوامل ضد باکتریایی را بر علیه بیوفیلم بهبود بخشد. اما مطالعات کمی در مورد آثار بیوالکتریک جریان متناوب بر روی رشد باکتری و احتمال تشکیل بیوفیلم انجام شده است. لذا در مطالعه حاضر اثر جریان های الکتریکی متناوب با فرکانس ها و ولتاژهای مختلف بر روی توانایی تشکیل بیوفیلم باکتری ارزیابی شد.
جهت ارزیابی، اثر جریان متناوب با فرکانس های مختلف (1، 5، 10 و 20 مگاهرتز) و ولتاژهای 6 و 10 ولت بر روی تشکیل بیوفیلم از سویه استاندارد استافیلوکوک اورئوس (ATCC29213 S. aureus) و پسودوموناس آئروژینوزا (P. aeruginosa PAO1) استفاده گردید. ابتدا سوسپانسیون نیم مک فارلند تهیه و سپس توانایی تولید بیوفیلم نمونه های آزمون و شاهد با استفاده از روش میکروتیتر پلیت انجام شد و با هم مقایسه گردید.
جریان متناوب با فرکانس های بالا (20 مگاهرتز) و ولتاژهای پایین (6 ولت) اثر بازدارندگی بر روی استافیلوکوک اورئوس (قوی تا متوسط) و پسودوموناس آئروژینوزا (متوسط تا ضعیف) داشت.
داده های این مطالعه استفاده از آثار مثبت تحریک الکتریکی با جریان متناوب را در پیشگیری و رفع عفونت های باکتریایی را پیشنهاد نموده، به نظر می رسد که با جستجوی الگو های تحریک الکتریکی متناوب جدید بتوان از این خصوصیت به عنوان یک مکمل برای حذف بیوفیلم و افزایش کارآیی آنتی بیوتیک ها و مواد ضدعفونی در برابر بیوفیلم استفاده کرد.