ارایه مدل خستگی آزمایشگاهی برای مخلوط آسفالتی اصلاح شده با ضایعات بطری های پلاستیکی (PET)

ترک های خستگی یکی از مهم ترین خرابی ها در روسازی های آسفالتی اند. ازاینرو، آگاهی از خصوصیات خستگی می تواند نقش مهمی در طراحی روسازی جاده ها ایفا کند. اطلاعات کافی در زمینه خصوصیات خستگی مخلوط اصلاحشده با ضایعات بطری های پلاستیکی (PET) وجود ندارد. در این تحقیق، آزمایش های مدول برجهندگی و خستگی در دماهای 5 و 20 درجه سانتی گراد انجام گرفت. ضایعات PETدر مقادیر 2 تا 10 درصد (نسبت به وزن قیر) با روش خشک به مخلوط اضافه شد. برنامه اصلی این تحقیق توسعه مدل خستگی مخلوط اصلاحشده با PET است. نتایج نشان داد که عمر خستگی مخلوط آسفالتی وابسته به کرنش اولیه است و با کاهش دما شیب نمودارهای خستگی کاهش می یابد. در کرنش های بیشتر از 210 میکرو، با افزایش مدول برجهندگی عمر خستگی کاهش می یابد، ولی در کرنش های کمتر از 210 میکرو نتیجه برعکس است. در نهایت براساس نتایج آزمایشگاهی بهترین مدل خستگی طبق کرنش حد مرزی 210 میکرو محاسبه شد. مدل خستگی نهایی وابسته به مقدار کرنش اولیه و سختی مخلوط اصلاحشده است.