تاثیر کشت مخلوط بر عملکرد و برخی صفات کمی و کیفی شنبلیله و آنیسون

کشت مخلوط در بسیاری از مناطق جهان به دلیل استفاده بهینه از منابع و افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاهان دارویی و زراعی اهمیت یافته است. به منظور ارزیابی تاثیر کشت مخلوط بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیک شنبلیله و آنیسون آزمایشی در سال زراعی 1391-1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه یاسوج در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل کشت خالص شنبلیله و آنیسون، کشت مخلوط تک ردیفی (یک ردیف آنیسون+ یک ردیف شنبلیله)، دو ردیفی (دو ردیف آنیسون+ دو ردیف شنبلیله) و سه ردیفی (سه ردیف آنیسون+ سه ردیف شنبلیله) بدون وجین علف هرز و همان تیمارها با وجین علف هرز بود. نتایج نشان داد که تیمارهای مختلف کشت مخلوط اثر معنی داری بر عملکرد دانه و عملکرد زیستی هر دو گونه داشتند و کشت خالص دو گونه در هر دو شرایط وجود و عدم وجود علف های هرز دارای بالاترین عملکرد دانه و عملکرد زیستی بودند. تیمارها از لحاظ عملکرد روغن، درصد نیتروژن زیست توده و پروتئین کل دانه در شنبلیله و عملکرد روغن و عملکرد اسانس در آنیسون با همدیگر تفاوت معنی داری داشتند. نسبت برابری زمین در تمامی تیمارهای کشت مخلوط بالاتر از یک و بین 04/1 تا 39/1 بود که LER بالاتر از یک نشان دهنده برتری کشت مخلوط نسبت به کشت خالص در این الگوهای کشت می باشد. در مجموع، کشت مخلوط تک ردیفی این دو گیاه نسبت به تک کشتی، با توجه به بهبود صفات کیفی و افزایش سودمندی آن پیشنهاد می گردد.