بررسی ویژگی های کالبدی و اثرگذاری آن بر سرزندگی و زیست پذیری محله های قدیم شهری(مطالعه موردی: محله سنبلستان اصفهان)

کیفیت محیط زندگی یکی از عوامل موثر بر دلبستگی انسان به محیط است. محیط های بی کیفیت، خالی از جمعیت گشته و به تبع آن، سرزندگی و زیست پذیری آنها دستخوش تغیراتی خواهد شد. شهرگرایی جدید درتلاش است تعادلی مناسب بین جنبه های اجتماعی، محیطی و مکانی برقرار کند و از این دیدگاه، یکی از عناصر مهمی که به عنوان یک واحد زندگی شهری ایفای نقش می کند، محله است. در سالهای اخیر براثر حاکمیت تفکر بازاری بر محیط شهرها، فضاهای مسکونی بافت های قدیم به راحتی در مسیر سوداگری قرارگرفته اند. مداخلات کالبدی نامناسب از سرزندگی و زیست پذیری بافت های قدیمی کاسته و حاصل چنین حالتی، ایجاد محلاتی ناامن و ناسالم اند که کیفیتی مناسب برای زندگی ندارند و از انسجام اندکی برخوردارند. بنابر آنچه بیان شد، هدف این پژوهش بررسی ویژگی های کالبدی محله سنبلستان، شناخت وضعیت سرزندگی و زیست پذیری اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و فرهنگی در این محله و درنهایت، میزان اثرگذاری شاخصهای کالبدی بر سرزندگی و زیست پذیری آن است. مهم ترین سوالی که مطرح است، چگونگی میزان تناسب ویژگی های کالبدی و اثرگذاریاش بر سرزندگی، زیست پذیری و احساس تعلق محله ای است. باتوجه به مولفه هایی که در این پژوهش بررسی میشوند، رویکرد حاکم بر آن توصیفی- تحلیلی است. همچنین با به کارگیری روش کمی، جامعه آماری پژوهش، ساکنان محله سنبلستان در سال 1392 است که ازطریق پرسشنامه نظرات آنها سنجش شده است. از مدل معادلات ساختاری برای درک ارتباط بین شاخصها بهره گرفته شده است. یافته های پژوهش نشان میدهد، شاخص های کالبدی روی سرزندگی اقتصادی و فرهنگی اثرگذار بوده ولی ارتباط معناداری بین شاخصهای کالبدی با سرزندگی اجتماعی و زیست محیطی در محله یادشده وجود ندارد. سرزندگی اقتصادی، مهمترین عامل تاثیرگذار بر دلبستگی ساکنان و دلیل اقامت آنها در این محله است.