کاربرد اسید استیل سالیسیلیک در القای تغییرات فیزیولوژیکی جهت بهبود رشد، عملکرد و اجزای عملکرد جو تحت تنش خشکی

به منظور بررسی تاثیر پیش تیمار اسید استیل سالیسیلیک بر عملکرد و اجزای عملکرد جو (رقم ریحان-03) در شرایط تنش خشکی، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال زراعی 91-1390، به صورت کرت های خرده شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. آبیاری (شاهد، قطع آبیاری بعد از گل دهی) و اسید استیل سالیسیلیک (0، 5/0 و 1 میلی مولار) به ترتیب در کرت های اصلی و فرعی قرار گرفتند. تنش خشکی باعث کاهش معنی دار محتوی نسبی آب، تعداد سنبله بارور در متر مربع، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و بیوماس و نیز افزایش نشت یونی، مقدار پرولین، فعالیت آنزیم های کاتالاز و گایاکول پراکسیداز برگ پرچم گردید. نتایج نشان داد که کاربرد اسید استیل سالیسیلیک موجب افزایش مقاومت گیاه جو در برابر تنش خشکی گردید. پیش تیمار اسید استیل سالیسیلیک افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان، محتوای نسبی آب برگ، عملکرد دانه، بیوماس و محتوی پرولین برگ و نیز کاهش نشت یونی را به همراه داشت. تاثیر غلظت 1 میلی مولار اسید استیل سالیسیلیک محسوس تر بود. بنابراین، پیش تیمار بذر با اسید استیل سالیسیلیک از طریق حفظ تمامیت غشا و خنثی نمودن و جاروب کردن گونه های فعال اکسیژن، سبب افزایش تحمل گیاه جو به تنش کم آبی می شود.