بررسی رشد و برخی خصوصیات گندم رقم الوند در شرایط کم آبیاری و محلول پاشی پتاسیم دی هیدروژن فسفات

به منظور بررسی اثر کم آبیاری و محلول پاشی پتاسیم دی هیدروژن فسفات بر برخی صفات فیزیولوژیک گندم زمستانه(Triticum aestivum L.) رقم الوند، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 88-1387 در ایستگاه تحقیقاتی کشاورزی و منابع طبیعی یاسوج اجرا شد. فاکتور اصلی شامل رژیم آبیاری در سه سطح (آبیاری کامل، قطع آبیاری از ابتدای ظهور ساقه تا مرحله ظهور سنبله و قطع آبیاری از مرحله ظهور سنبله تا انتهای دوره رشد گیاه) و فاکتور فرعی شامل کاربرد پنج سطح کودی پتاسیم دی هیدروژن فسفات به مقادیر صفر(محلول پاشی فقط با آب به عنوان شاهد)، 3، 6، 9 و 12 کیلوگرم در هکتار KH2PO4 به صورت محلول پاشی برگی بود. نتایج نشان داد که اثر رژیم های مختلف آبیاری و محلول پاشی پتاسیم دی هیدروژن فسفات بر کلیه صفات مورد بررسی معنی دار بود. همچنین برهمکنش رژیم آبیاری و محلول پاشی پتاسیم دی هیدروژن فسفات بر صفات شاخص های رشد و عملکرد دانه معنا دار بود. تنش خشکی سبب کاهش غلظت کلروفیل و غلظت فسفر برگ پرچم و افزایش غلظت پرولین و قندهای محلول برگ پرچم و پروتئین دانه شد. محلول پاشی پتاسیم دی هیدروژن فسفات نیز سبب افزایش غلظت فسفر، پرولین و قندهای محلول برگ پرچم و پروتئیندانه گردید. محلول پاشی پتاسیم دی هیدروژن فسفات تنها در شرایط تنش خشکی باعث بهبود شاخص های رشد و عملکرد دانه شد و در شرایط آبیاری کامل بین سطوح محلول پاشی پتاسیم دی هیدروژن فسفات تفاوت معنا دار مشاهده نشد.