شناسایی و اولویت بندی مولفه های موثر بر ارتقاء شایستگی ایمنی سرپرستان در صنعت ریلی کشور (مطالعه موردی: سازمان راه آهن شهرستان یزد)

بررسی آمار حوادث و سوانح ریلی گذشته نشان می دهد که طیف وسیعی از خطرات و مخاطرات، صنعت ریلی کشور را تهدید می کند و به دلیل این که انسان ها در ساخت و بهره برداری از بیشتر سیستم ها دخیل هستند، همین امر موجب می شود تا نقش انسان ها در تجزیه و تحلیل سیستم ها، نقش بحرانی و حساس به شمار آید. با توجه به این که بخش مهمی از سرمایه های انسانی هر سازمان، تحت پوشش و کنترل نیروی سرپرستی می باشد، لازم است تا برای برقراری ایمنی در سازمان بر شایستگی سرپرستان در هدایت رفتارها و کنترل شرایط متمرکز شد. در مطالعه حاضر تلاش شده است تا با در نظر داشتن مدل شایستگی ایمنی، مولفه های این مدل از نظر میزان اهمیت آن ها به منظور کمک در کاهش سوانح و حوادث ریلی با توجه به نظر کارشناسان ایمنی صنعت ریلی رتبه بندی شده و مهم ترین مولفه ها در نهادینه سازی فرهنگ ایمنی، شناسایی شوند. لازم به ذکر است که برای تجزیه و تحلیل داده ها از رویکرد تلفیقی خاکستری- فازی استفاده می شود. مطابق با تحلیل داده ها با تلفیق تئوری فازی و تحلیل روابط خاکستری، مولفه مهارت های فنی برای تکنسین های ایمنی صنعتی راه آهن در اولویت اول قرار گرفت، همچنین مولفه های رهبری، توانمند سازی و تفویض اختیار به ترتیب در اولویت های دوم و سوم اهمیت قرار گرفتند، ضمنا کم اهمیت ترین مولفه ها شامل شایستگی در مدیریت ریسک، برنامه ریزی، سازماندهی و ابداع شناخته شدند.