اسناد پرتکرار نشانی از منابع مکتوب الکافی

یکی از راه های اعتبارسنجی کتب حدیثی، بررسی منابع آن هاست. شیخ صدوق و شیخ طوسی منابع کتب خویش را ذکر کرده اند؛ اما کلینی چنین تصریحی ندارد و در اسناد کتاب الکافی هم، الفاظی که دلالت بر انتقال این مجموعه به صورت کتابت باشد، وجود ندارد. این امر، شبهه ای ایجاد می کند که احادیث کافی، مجموعه منقولات شفاهی بوده و تکیه بر منابع مکتوب ندارد و به آفات نقل شفاهی مبتلاست. از این رو بررسی منابع این کتاب از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این نوشتار با بررسی نویی که درباره اسناد پرتکرار انجام داده، در پی اثبات استفاده کلینی از منابع مکتوب است و پس از معرفی انواع تکرار سند، آثار آن و نمونه هایی از اسناد پرتکرار، به چگونگی این دلالت می پردازد. از این رهگذر، اتصال کتاب الکافی با نگاشته های اصحاب ائمه علیهم السلام اثبات شده و بخشی از منابع این کتاب مشخص می شود.