تاثیر محیط کشت و تنظیم کننده های رشد بر ریزازدیادی نسترن وحشی (Rosa canina L.)

نسترن وحشی (Rosa canina L.) یکی از گیاهی زینتی و دارویی با اهمیت است که به عنوان پایه برای اکثر رزهای زینتی نظیر رزهای هیبرید و رزهای خوشه ایمورد استفاده قرار می گیرد. تکثیر درون شیشه ای رز نقش بسیار مهمی در تکثیر سریع گونه هایی با خصوصیات مطلوب و تولید گیاهان سالم و عاری از بیماری دارد. در این تحقیق ریزازدیادی گونه نسترن وحشی با استفاده از ریزنمونه گره در غلظت های مختلف تنظیم کننده های رشد در مرحله پرآوری شامل ترکیبات بنزیل آمینو پورین (0، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلی گرم در لیتر)، جیبرلیک اسید (0 و 5/0 میلی گرم در لیتر) و نفتالین استیک اسید (0 و 5/0 میلی گرم در لیتر) در دو محیط کشت موراشی و اسکوگ (MS) و وندر سالم (VS)و در مرحله ریشه زایی شامل دو تنظیم کننده نفتالین استیک اسید و ایندول بوتیریک اسید (0، 3/0، 6/0 و 9/0 میلی گرم در لیتر) در دو محیط کشت VS و 1⁄2 VS در شرایط درون شیشه ای مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین پرآوری شاخه در محیط کشت VS و در غلظت 2 میلی گرم در لیتر BAP بدست آمد. علاوه بر این، بیشترین القای ریشه زایی در محیط 1⁄2 VS و در غلظت 9/0 تا 6/0 میلی گرم در لیتر IBA یا NAA بدست آمد. تحقیق حاضر پروتوکل تکثیری بهینه برای گونه نسترن وحشی را ارائه می دهد.