ارزیابی و طراحی مدل سنجش یادگیری عمومی از آثار هنری و تاریخی در موزه ها بر اساس مدل GLOs

یادگیری در موزه را می توان در دو بخش عمومی و تخصصی مطالعه کرد؛ یادگیری عمومی، ناظر به جنبه های کلی وجود بازدیدکننده و ارتباط و تعامل او با موزه و مجموعه آن است. به منظور ارتقاء سطح یادگیری از آثار هنری و تاریخی در موزه، سنجش میزان یادگیری بسیار اهمیت دارد؛ نظریه پردازان شاخصه هایی برای رخداد یادگیری در موزه تعریف کرده و آنها را «نتایج یا آثار یادگیری عمومی» نامید هاند. GLOs یا «نتایج یادگیری عمومی» پنج مجموعه شاخص برای رخداد فرآیند یادگیری در محیط های غیررسمی است که می توان آنها را ترکیبی از سه حوزه احساسی، رفتاری و شناختی دانست. با وجود مطالعات بسیاری که در این زمینه صورتگرفته، معرفی این شاخصه ها در مرکز توجه بوده و چگونگی بهره گیری از آنها برای سنجش میزان یادگیری در موزه خاصی به روشنی بیان نشده است. همچنین، سنجش میزان یادگیری بدون لحاظ کردن عوامل مختلفی که بر رخداد آن تاثیرگذار است، امکان پذیر نمی شود. بر این اساس، این پژوهش با هدف ارائه طرحی کاربردی و ابزاری کارآمد برای سنجش یادگیری عمومی در موزه ها، مطالعات پیشین در زمینه شاخصه ها و حوزه های یادگیری و همچنین، عوامل موثر بر آن را در کنار هم بررسی می کند. این پژوهش از نوع کیفی است که با روش توصیفی انجام می شود. بنابر طرح پیشنهادی، می توان با ابزار پرسش نامه، سه گروه عوامل موزه ای، عوامل فردی و اجتماعی بازدیدکننده را بر میزان یادگیری عمومی و سه حوزه آن در موزه سنجید.