راهبردهای بهبود چالش های امنیت زیست محیطی

مقوله امنیت و احساس امنیت نزد شهروندان از دو جنبه واجد اهمیت است: نخست آنکه شهر به مثابه موقعیتی زیستی دربردارنده حجم متراکمی از افراد گوناگون است؛ بنابراین زمانی قادر به ایفای کارکردهای ویژه خود خواهد بود که امنیت ساکنانش در حد قابل قبولی برآورده شود. دوم آنکه با توجه به شهرنشین بودن (یا شهرنشین شدن) اکثریت مردم در سراسر جهان، مقوله امنیت در شهر پیوند نزدیکی با موضوعات کلیدی و عمده ای مانند امنیت ملی دارد. تهران به عنوان پایتخت سیاسی و اقتصادی ایران با مسائل و چالش هایی مانند مهاجرت روزافزون به این شهر، ترافیک، آسیب های اجتماعی، قرار گرفتن در پهنه زلزله خیز کشور، آلودگی آب و آلودگی خاک روبه روست. این مشکلات و چالش ها نه تنها امنیت ساکنان شهر تهران را به خطر انداخته، بلکه تهدیدی جدی برای امنیت ملی و حیات سیاسی و اقتصادی کشور است. تحقیق حاضر از نوع کاربردی است و با روش توصیفی تحلیلی انجام شده است. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه-ای و پیمایشی است. نمونه آماری شامل 30 نفر از مسئولان و کارشناسان محیط زیست شهر تهران است و با بهره گیری از تکنیک SWOT داده ها تجزیه و تحلیل شده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد کلان شهر تهران به لحاظ امنیت زیست محیطی در سطح متوسط به پایین قرار دارد و باید برای ارتقای وضعیت زیست محیطی از راهبردهای تهاجمی (SO) به شرح زیر استفاده کرد: استفاده از نیروهای متخصص برای توجه به زیرساخت ها و گسترش شبکه حمل و نقل عمومی؛ ایجاد مسیرهای ویژه دوچرخه رانی، پیاده راه سازی و حذف تردد وسایل نقلیه موتوری در مسیرهای ویژه؛ کمک به بهبود ساختارهای موجود در زمینه مدیریت بحران و کاهش آمار حوادث و مخاطرات در حوزه های شهری (پروژه های عمرانی و ساختمانی)؛ بازیافت و استفاده مجدد از زباله با قیمت دار کردن آن با درنظرگرفتن افزایش روزافزون جمعیت و نیاز به توجه به محیط زیست؛ ایجاد اشتغال از طریق بازیافت زباله ها که در این خصوص موسسات و دانشگاه ها می توانند در جمع آوری، مراقبت های بهداشتی و حفاظتی مواد زاید جامد، نظارت و همکاری داشته باشند.