مقایسه الگوی فعالیت الکترومایوگرافی عضلات دومفصلی زانو بین جوانان و سالمندان در سرعتهای مختلف راه رفتن

تحلیل راه رفتن در سال های اخیر، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. شاخص هایی از قبیل سرعت، سن و جنسیت همگی روی معیارهای راه رفتن تاثیر دارند. هدف این پژوهش، مقایسه الگوی فعالیت الکترومایوگرافی عضلات دومفصلی زانو بین جوانان و سالمندان در سرعت های مختلف راه رفتن است.
روش تحقیق حاضر، روش علی-مقایسه ای است که در آن، تعداد 15 مرد سالمند و 15 مرد جوان سالم به صورت موارد در دسترس انتخاب گردید. فعالیت الکتریکی عضلات راست رانی، دوسررانی، نیم وتری و دوقلو، در حین راه رفتن با سرعت خودانتخابی (100%)، کند (80%) و سریع (120%) در یک مسیر 10 متری با استفاده از یک سیستم الکترومایوگرافی، ثبت گردید. فعالیت الکتریکی عضلات به صورت ریشه میانگین مجذورات (RMS) با آزمون های تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و توکی در نرم افزار SPSS نسخه 18 مقایسه شد.
مطابق نتایج، RMS عضلات راست رانی در مرحله میانه ایستایش (01/0>P) و دوقلو در مرحله انتقال وزن (02/0=P) در سالمندان در همه سرعت های راه رفتن بیشتر از جوانان بود و در هر دو گروه سنی با افزایش سرعت، افزایش یافت (01/0>P). RMS عضله دوسررانی سالمندان در مرحله انتهای نوسان در سرعت 80% ،کمتر از جوانان بود (01/0=P) و با افزایش سرعت راه رفتن، افزایش یافت (01/0=P). RMS عضله سمی تندینوس سالمندان در مراحل انتقال وزن و میانه ایستایش در سرعت 120% بیشتر از جوانان بود (01/0>P) و در هر دو گروه سنی در مرحله نوسان با افزایش سرعت افزایش یافت (05/0>P).
براساس نتایج این تحقیق، سالمندان هم انقباضی عضلانی بیشتری در اطراف زانو در سرعت بالا و در مرحله میانه ایستایش دارند. این تغییرات وابسته به سن در فعالیت عضلانی، سفتی و پایداری مفصل را طی حمایت یک طرفه افزایش می دهد و احتمالا در کاهش توان مرحله «پیشروی» در راه رفتن های سریع تر دخیل باشد.