تاثیر دو نوع سین بیوتیک بر شاخص های بیوشیمیایی و ایمنی شناختی همولنف میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)

از جمله راهکار هایی که می تواند علاوه بر تامین مواد مغذی در جهت حمایت از رشد و نمو موجودات آبزی، سبب افزایش سلامت، مقاومت نسبت به استرس و عوامل بیماری زا شوند، استفاده از پروبیوتیک ها، پری بیوتیک ها و سین بیوتیک ها در جیره غذایی آبزیان می باشد. این تحقیق با هدف بررسی عملکرد دو سین بیوتیک تجاری و غیر تجاری بر شاخص های ایمنی شناختی و بیوشیمیایی همولنف میگوی سفید غربی در قالب 4 تیمار آزمایشی S1 (جیره حاوی سین بیوتیک تجاری)، S2 (جیره حاوی سین بیوتیک غیر تجاری)، تیمار S3 (جیره حاوی سین بیوتیک های تجاری و غیر تجاری به صورت توام) و شاهد (C) (جیره فاقد سین بیوتیک) انجام پذیرفت. برای سین بیوتیک تجاری از مخلوط باکتری لاکتوباسیلوس تجاری (با غلظت 106×5/1 در گرم) و مانان الیگوساکارید (با غلظت 1 درصد جیره) و برای سین بیوتیک غیر تجاری از مخلوط باکتری Lactobacillus plantarum (غیر تجاری) و مانان الیگوساکارید (با غلظت 1 درصد جیره) استفاده گردید. پس از 2 ماه غذادهی، برخی از شاخص های همولنف از جمله تعداد هموسیت کل و برخی فاکتورهای بیوشیمیایی و ایمنی مانند گلوکز، پروتئین کل، فعالیت فاگوسیتوزی، فنولوکسیداز و آنتی اکسیدانی کل، سنجش شد. نتایج نشان داد که استفاده از این سین بیوتیک ها (هم تجاری و هم غیر تجاری) تعداد کل هموسیت ها را بطور معنی داری افزایش داد (05/0>P). بعلاوه میگوهای تغذیه شده در هر سه تیمار سین بیوتیکی دارای فاکتورهای بیوشیمیایی و شاخص های ایمنی بهتری نسبت به گروه کنترل بودند. در مجموع بر اساس نتایج این تحقیق می توان بیان نمود که استفاده از سین بیوتیک حاوی مانان الیگوساکارید و باکتری لاکتوباسیلوس بخصوص در صورت استفاده از Lactobacillus plantarum اثرات سودمندی بر شاخص های ایمنی میگوی سفید غربی دارد.