تاثیر غلظت هگزیل رزورسینول بر تغییرات شیمیایی، باکتریایی، حسی و مدت زمان ماندگاری میگوی سفید غربی پرورشی (Litopenaeus vannamei) منجمد

تکنولوژی عمل آوری برای صادرات و واردات میگو حائز اهمیت بوده، بایستی بر اساس نیاز بازار انتخاب شده و توسط سازمان امنیت غذاها پذیرفته شود. بنابراین جهت حصول به یک تکنولوژی مناسب، حفظ کیفیت شیمیایی، باکتریایی، حسی، سلامت میگو از حیث بهداشت مواد غذایی، افزایش مدت زمان ماندگاری میگو و تعیین غلظت مناسب از 4- هگزیل رزورسینول برای عمل آوری میگوی وانامی پرورشی تحقیق فوق استفاده شد. این تحقیق با فرض بررسی توانایی 4 - هگزیل رزورسینول برای حفظ یا عدم حفظ کیفیت میگوی وانامی پرورشی منجمد اجرا شد. تیمارها شامل میگوهای غوطه ور شده در غلظت های 15/0٪ و 05/0%، 4- هگزیل رزورسینول به مدت 10 دقیقه و میگوی بدون آنتی اکسیدان بودند. باکتری های Pseudomonas aeroginosa، Vibrio parahaemolyticus، Escherichia coli و تولید کننده دی سولفید هیدروژن در نمونه های آزمایشی و شاهد مشاهده نشدند. باکتری های Coliform در نمونه های آزمایشی در قیاس با شاهد مشاهده نشد. فاکتورهای TVB-N ، تری متیل آمین، پراکسید، رطوبت، شمارش کلی باکتری ها و باکتری های Staphylococcus در نمونه های آزمایشی و شاهد طی مدت زمان سردخانه گذاری تفاوت معنی دار نشان دادند(05/0.(p< علیرغم فاکتورهای پراکسید، تیوباربیتوریک اسید، TVB-N، تری متیل آمین، اسید چرب آزاد، شمارش کلی باکتری ها، باکتری های Staphylococcus و Coliform در فاکتورهای pH و رطوبت بین نمونه های آزمایشی و شاهد تفاوت معنی دار مشاهده نشد(05/0.(p> کیفیت حسی و مدت زمان ماندگاری در نمونه های آزمایشی و شاهد تفاوت معنی دار نشان دادند(05/0 (p<. فاکتورهای شیمیایی، باکتریایی، حسی و مدت زمان ماندگاری بین غلظت های 4 – هگزیل رزورسینول تفاوت معنی دار نشان ندادند(05/0(p>. بر اساس استاندارد ملی ایران تیمار آزمایشی به مدت شش ماه در سردخانه 18- درجه سلسیوس از کیفیت خوبی برخوردار بود اما میگوهای شاهد کمتر از یک ماه ماندگاری در سردخانه کیفیت حسی خود را از دست دادند.