بررسی برخی صفات زراعی ذرت (Zea mays L.) متاثر از شکل های آهن در خاک های استان آذربایجان شرقی

آهن یکی از مهم ترین عناصر کم مصرف برای گیاهان است و قابلیت دسترسی آن در خاک های آهکی کم می باشد. قابلیت دسترسی آهن برای گیاه به توزیع نسبی شکل های مختلف شیمیایی آن در خاک بستگی دارد که البته تابعی از ویژگی های خاک است. در این پژوهش گلخانه ای به منظور جزءبندی آهن کل به شکل های مختلف آهن به روش عصاره گیری دنباله ای از 21 نمونه خاک با ویژگی های فیزیکی و شیمیایی متنوع، استفاده شد. بر طبق نتایج حاصله غلظت شکل های مختلف آهن به ترتیب آهن باقی مانده (Fe-Res) > آهن پیوسته به اکسیدهای آهن بلوری (Fe-CFeOX) > آهن پیوسته به اکسیدهای آهن بی شکل (Fe-AFeOX) > آهن پیوسته به اکسیدهای منگنز (Fe-MnOX) > آهن پیوسته به مواد آلی (Fe-OM) > آهن تبادلی (Fe-Ex) ≥ آهن کربناتی (Fe-Car) بود. شکل های Fe-Ex، Fe-OM، Fe-CFeOX، Fe-AFeOX، Fe-Res و آهن قابل جذب (Fe-DTPA) رابطه معنی داری با ماده خشک بخش هوایی و ریشه ذرت، آهن فعال، شاخص کلروفیل و جذب آهن توسط بخش هوایی ذرت داشتند. مطالعات همبستگی نشان داد که شکل تبادلی آهن، پیوسته به اکسیدهای آهن بی شکل و آهن باقی مانده رابطه معنی داری با تمام صفات زراعی اندازه گیری شده در بخش هوایی ذرت داشتند که این امر نشان می دهد احتمالا این شکل ها منبع آهن قابل جذب ذرت در خاک های مورد مطالعه در شرایط گلخانه ای بودند.