عکاسی و افسون زدایی از سلطنت نقش عکاسی در فروپاشی انگاره قدرت پادشاه در انقلاب مشروطه

مسئله اصلی این مقاله رابطه میان هنر و ایجاد شناخت است. یک رای مهم این مقاله این است که نقش هنر به ویژه تصویر را در ایجاد معرفت و ذهنیت در انسان ها و بدل کردن آن ها با سوژه های خاص اجتماعی را باید جدی گرفت. به طور خاص مقاله این مسئله را در نقش تصویر در انقلاب معرفت شناختی عصر مشروطه پی می گیرد. یکی از مهم ترین رخداد های سیاسی انقلاب مشروطه شکسته شدن هاله قدرت مطلقه پادشاه در جامعه ایران و مشروط شدن این قدرت بود. این اتفاق بیش و پیش از هرچیز حاصل انقلابی معرفت شناختی در جامعه و تغییر در نگرش مردم به جایگاه پادشاه و تصور ذهنی ایشان از مقام و قدرت او بود. در این مقاله تلاش داریم به این سوال پاسخ دهیم که در فرایند انقلاب مشروطه عکاسی چه نقشی در گسست تاریخی و معرف تشناختی یعنی تغییر رژیم حقیقت و تغییر تراز عقلانیت انسان ایرانی بر عهده داشت؟ عکاسی چه نقشی در افسون زدایی از سلطنت و فروپاشی این حقیقت که پادشاه فردی ممتاز از بقیه جامعه است، داشته است؟ برای پاسخ به این مسئله از روش تحقیق تاریخی، توصیفی و از نظریه معرفت میشل فوکو به عنوان مبنای نظری تحلیل استفاده شده است. این مقاله در پایان به این نتیجه می رسد که عکاسی به دلیل واقع نما بودن، قابلیت تکثیر و در دسترس بودن نقش مهمی در فروپاشی انگاره قدرت پادشاه در عصر مشروطه بر عهده داشته است.