آنالیز مکانی و شناسایی منبع انتشار ذرات معلق (PM10) در شهر یزد

هدف این مطالعه بررسی مکانی ذرات معلق PM10 در هوای شهر یزد و پهنه بندی آن با استفاده از روش کریجینگ بوده است و نهایتا عوامل مختلف تاثیر گذار در غلظت آلاینده و استاندارد ها در آن بررسی شده است.
اندازه گیری ذرات PM10 بوسیله دستگاه مونیتورینگ HAZ-DUST EPAM 5000 انجام شد. تعداد 13 ایستگاه نمونه برداری در مناطق مختلف شهر به منظور نمونه برداری از ذرات معلق PM10 در دو فصل زمستان 1392 و پاییز 1393 مورد استفاده قرار گرفت. نهایتا برای بررسی مکانی آلاینده PM10 از نرم افزار Arc GIS و روش درون یابی گریجینگ استفاده گردید.
میانگین فصلی آلاینده PM10 در فصل بهار (μg/m3 155) بیشتر از فصل زمستان (μg/m3 27/87) بود. در 11 ایستگاه از 13 ایستگاه غلظت PM10 بالاتر از استانداردهای که در فصل زمستان بود. میانگین فصلی غلظت PM10 در بهار بیش از استانداردهای WHO در تمام ایستگاه های بود. غلظت ذرات معلق در مناطق پر ترافیک و بافت تاریخی بیشار از سایر مناطق بود. مقدار شاخص RMSE در فصل زمستان و فصل بهار به ترتیب493/45 و 525/56 بود.
ذرات معلق PM10 در هر دوفصل زمستان و بهار دارای پراکندکی تصادفی بود. این مطالعه نشان داد که ترافیک و بافت تاریخی شهر روی غلظت آلاینده PM10 تاثیر گذار است.