القای کالوس، باززایی و پرآوری زرشک بی دانه Berberis vulgaris)) در شرایط درون شیشه ای

جنس زرشک بیش از 660 گونه دارد که فقط یک نوع آن یعنی زرشک بی دانه Berberis vulgaris))به عنوان محصول باغی پرورش داده می شود. زرشک بی دانه اغلب به روش قلمه و پاجوش تکثیر می شود که زمان بر است، اما با استفاده از روش کشت بافت می توان تعداد زیادی گیاه در یک زمان کوتاه تولید کرد. در این تحقیق اثر هورمون های مختلف رشد گیاهی در تکثیر زرشک بی دانه بررسی شد. از جوانه های جانبی به عنوان ریزنمونه استفاده شد. ریزنمونه ها بعد از مراحل مختلف سترون سازی شامل محلول های هیپوکلریت سدیم، الکل 70 درصد و کلریدجیوه به محیط های کشت حاوی مقادیر مختلف هورمون هایBAP ،IAA ،Kin وGA3 منتقل شدند. کشت ها در دمای 2± 25 درجه سانتی گراد و 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی در اتاقک رشد قرار داده شدند. نتایج نشان داد که تیمار هیپوکلریت سدیم 3 درصد به مدت 15 دقیقه بهترین تیمار ضدعفونی کننده ریزنمونه های زرشک بود. همچنین محیط MS حاوی 1 میلی گرم در لیتر BAP بهترین محیط برای باززایی بود. در بین تیمارهای هورمونی استفاده شده، بیشترین میانگین تعداد شاخه (6 شاخه) مربوط به محیط MS حاوی 2 میلی گرم در لیتر BAP و 01/0 میلی گرم در لیتر IBA بود. به طور کلی از نتایج حاصل شده در این تحقیق می توان گفت هورمون BAP برای باززایی زرشک بی دانه موثرترین هورمون بود. بهترین تیمار ریشه زایی، محیط کشت mg/l IBA 5/0 MS + بود. به منظور سازگاری گیاهان ریشه دار شده به جی فی پات منتقل و با موفقیت به خاک انتقال یافتند.