اثر تنش شوری بر پارامترهای مورفولوژی و فیزیولوژی سه گونه اکالیپتوس

تنش شوری یکی از مهمترین موانع رشد گیاهان عالی در خاک های نواحی خشک و ساحلی می باشد. این تحقیق به منظور بررسی و مقایسه مقاومت به شوری در سه گونه اکالیپتوس E.largiflorense ، Eucalyptus sideroxylon، E.wandoo در برابر تیمارهای تنش شوری (شامل غلظت های مختلف نمک طعام: صفر، 50، 100، 150 و 200 میلی مولار) در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. بعد از گذشت سه ماه، اعمال تیمارهای مختلف نمک آغاز شد و به مدت سه هفته به طول انجامید. نمونه برداری از برگ های انتهایی نهال ها انجام گرفت و صفات مختلف از جمله رنگیزه های گیاهی، قند، پرولین، بتایین گلیسین و غلظت عناصر موجود در ریشه و برگ، پارامترهای رشد از جمله زیتوده، سطح برگ، تعداد روزنه های هر دو سطح برگ، نسبت ریشه به اندام هوای، درصد رطوبت نسبی برگ، میزان کمبود آب نسبت به حالت اشباع، آماس برگ، موجودی هر واحد سطح برگ، سطح ویژه برگی و صفات ظاهری از جمله پژمردگی، خشکیدگی و ریزش برگ ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که افزایش تنش شوری منجر به افزایش میزان پرولین، قندهای محلول، بتایین گلیسین و نیز افزایش پژمردگی، ریزش و خشکیدگی برگ ها و کاهش رنگیزه های گیاهی و پارامترهای رشد در هر سه گونه شد و گونه E. largiflorense به عنوان مقاومترین گونه با داشتن بیشترین مقادیر پرولین، قندهای محلول، گلیسین بتائین، رنگیزه های گیاهی، عناصر موجود در برگ و کمترین مقادیر صفات ظاهری پ‍ژمردگی، خشکیدگی، افتادگی انتخاب شد.