هوش های چندگانه دانشجو-معلم های زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی ایرانی و اتکا به نفس آنها: الگوها و روابط

امروزه٬ هم راستا با گرایش های آموزش زبان که به دنبال نهادینه کردن فعالیت های آموزشی و آزمون سازی دانشجو محور هستند٬ پذیرش بیشتری در مورد تفاوت های فردی و هوش های چندگانه دانشجویان وجود دارد. همچنین٬ اتکا به نفس یکی از عوامل تعیین کننده موفقیت افراد تقریبا در هر بافتی می باشد. با فرض اینکه نمایه های هوش های چندگانه در تعامل با اتکا به نفس معلم ها به صورت مشترک ممکن است میزان بهره وری و کارآیی آموزشی معلمان را شکل دهند٬ این مطالعه به بررسی رابطه بین هوش های چندگانه دانشجو-معلم های زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی و اتکا به نفس آنها پرداخته است. در این راستا، سی و پنج دانشجو-معلم زن و مرد زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی در موسسات خصوصی زبان ارومیه پرسشنامه های هوش های چندگانه مک کنزی (1999) و مقیاس اتکا به نفس معلمان (چانن-موران و ولفلک-هوی٬ 2001) را تکمیل کردند. در مجموع رابطه قوی مثبتی بین هوش های چندگانه و اتکا به نفس دانشجو-معلمان زبان انگلیسی به عنوان زبان خارج حاصل شد. مقدار مجذور آر (R Square)در تحلیل رگراسیون نشان داد هوش های چندگانه اتکا به نفس معلمان را تعیین می کند و هوش درون-فردی در تعیین اتکا به نفس این معلمان نقش محوری دارد. بعلاوه بر اساس نتایج این پژوهش، بیشترین و محبوب ترین توانایی٬ هوش های درون-فردی و وجودی بودند. در مورد زیرمجموعه های اتکا به نفس٬ دانشجو-معلمان نشان دادند که در مقوله های مشارکت دانشجو و راهبردهای آموزشی اتکا به نفس بیشتری دارند. بر اساس این مطالعه پیشنهاد می شود که برنامه های آموزشی هوش های چندگانه برای معلمان تهیه و تدوین گردد و از این اصول در جهت تقویت و ارتقای کیفیت ارائه مواد درسی توسط معلمان بهره گرفته شود.