بررسی تقاضای لرزه ای جابه جایی پس ماند پل های تک ستونه بتنی با المانهای فایبر مبتنی بر روش نیرو

استفاده از المان های فایبر تیر-ستون پایه نیرویی، به دلیل توانایی آن در مدل سازی پلاستیسیته گسترده در طول ستون با استفاده از تنها یک المان و تعدادی نقاط انتگرال گیری بسیار مورد توجه قرار گرفته است ولی حساسیت آن به پارامترهای مدل سازی و مدل های رفتاری مصالح باعث شده است تا برآورد تقاضای لرزه ای جابه جایی پس ماند در این روش مدل سازی از اهمیت خاصی برخوردار باشد. در این تحقیق تاثیر دو روش مدل سازی با تئوری پلاستیسیته گسترده و تئوری پلاستیسیته متمرکز در محل مفاصل در طول المان تیر- ستون برای پایه پل در تخمین جابه جایی پس ماند تحت تاثیر زلزله های نزدیک گسل بررسی شد. در تخمین و برآورد جابه جایی پس ماند، اثر لغزش آرماتورهای طولی ستون، تاثیر پارامترهای هندسی و مشخصات مکانیکی مصالح ارزیابی شد. با توجه به اهمیت جابه جایی پس ماند به عنوان پارامتری مهم در ارزیابی کارایی سازه های آسیب دیده، تخمین میزان جابه جایی پس ماند لرزه ای از اهمیت خاصی برخوردار است. در این مطالعه اثر روش های مختلف مدل سازی و تاثیر مشخصات مصالح در برآورد جابه جایی پس ماند ارزیابی شد و در این راستا 5 مدل مختلف بررسی گردید و حساسیت مدل بهینه به پارامترهای مختلف سنجیده شد. نتایج نشان می دهد برای تخمین جابه جایی پس ماند، تئوری مدل سازی پلاستیسیته گسترده برای پایه های بتنی پل دقت مناسبی دارد و همچنین پارامترهای کرنش بارگذاری مجدد مدل رفتاری بتن و پارامترهای مدلسازی المان فایبر اساس نیرویی تاثیر زیادی در تخمین جابه جایی پس ماند دارند.