بررسی تطبیقی خط مشی های توسعه گردشگری با تاکید بر روابط اجتماعی بین میزبان و مهمان مطالعه موردی: ایران و ترکیه

ایجاد زمینه های مناسب فرهنگی-اجتماعی در میان جوامع میزبان و مهمان در توسعه صنعت گردشگری، ضرورت انکارناپذیری دارد. با توجه به شرایط اقتصادی ایران و نیاز اساسی آن به ایجاد اشتغال از یک سو و نیز تجارب نسبتا موفق ترکیه در توسعه و برنامه ریزی گردشگری از سوی دیگر، مهم ترین ضرورت های پژوهش حاضر را شامل می شوند. بررسی تطبیقی خط مشی های توسعه گردشگری در ایران و ترکیه، مطالعه و تحلیل روابط اجتماعی بین جامعه میزبان و مهمان و تاثیر آن بر توسعه گردشگری این کشورها، محورها و اهداف اصلی تحقیق حاضرند. در جهت دستیابی به اهداف این پژوهش از روش تحقیق اسنادی و میدانی استفاده شده و بر پایه نظر کارشناسان، 8 عامل مهم و موثر به مثابه مولفه های بررسی روابط اجتماعی بین میزبان و مهمان تعیین شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که دلایل تجربه موفق ترکیه در حوزه گردشگری عبارتند از: نهادینه سازی چهارچوب مفهومی مناسب از صنعت گردشگری، ارائه تصویر مناسب از جوامع میزبان به گردشگران، افزایش ظرفیت های اجتماعی مهمان نوازی در میان آنها، استفاده از پتانسیل های فرهنگ محلی (بومی) برای افزایش جذابیت مقاصد گردشگری، اتخاذ راهبردهای موثر تبلیغی، عقد قراردادهای مستقل وزارت گردشگری با عمده فروشان تور، برگزاری جشن های خاص فرهنگی و فستیوال های بین المللی. یافته های پژوهش در مورد ایران نشان می دهد که ایران علی رغم جایگاه ممتاز خود در نقشه جهانی گردشگری، سهم بسیار اندکی از بازارهای جهانی گردشگری دارد که عمدتا ریشه در چالش های متعدد اجتماعی – فرهنگی دارد. ایران می تواند به عنوان یکی از مقاصد جذاب منطقه، با سیاست گذاری های مناسب و هدفمند توسعه گردشگری و تامل در تجارب کشورهایی همچون ترکیه گام بردارد.