تاثیر آموزش مبتنی بر تنظیم هیجان بر خستگی و سبک های مقابله ای مادران دارای کودکان بیش فعالی - نقص توجه

بیش فعالی و نقص توجه یکی از شایع ترین اختلالات روان پزشکی کودکان است. هدف از انجام این پژوهش، تاثیر آموزش مبتنی بر تنظیم هیجان بر سبک های مقابله ای و خستگی مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی -نقص توجه است.
این مطالعه از نوع نیمه تجربی با گروه های شاهد و آزمون بر روی 36 مادر دارای کودک بیش فعال- نقص توجه انجام شد. محیط انجام پژوهش کلینیک های شهید مفتح و باران شهر یاسوج در سال 1392 بود. مادران پس از پاسخگویی به مقیاس خستگی Krupp، 36 نفر از مادرانی که نمره آن ها بالاتر از نمره برش (بالاتر از 36) بود، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 18 نفری شاهد و مورد تقسیم شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 21 و تحلیل کوواریانس در سطح معنی داری (01/0p<) تجزیه و تحلیل شدند.
در گروه مداخله میانگین نمره خستگی و سبک مقابله مساله مدار بعد از مداخله از 79/7 ±25/47 به 45/8 ±35/30 و60/9 ±81/52 به 48/6 ±25/37 کاهش یافت(p<0.01). میانگین نمره سبک مقابله مسئله مدار بعد از مداخله از 14/14±68/51 به 19/25 ±6/67 افزایش یافت، اما تفاوتی بین میانگین نمره سبک مقابله اجتنابی قبل و بعد از مداخله مشاهده نشد.
یافته ها اثربخشی تاثیر آموزش مبتنی بر تنظیم هیجان را بر سبک های مقابله ای و خستگی مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال بیش فعالی - نقص توجه را تائید می کند