بررسی تاثیر میواینوزیتول- سدیم سیترات و سرم بر قابلیت تکاملی جنین های گاوی شبیه سازی شده عاری از زوناپلوسیدا

هدف از انجام این مطالعه بهبود شرایط کشت جنین های شبیه سازی شده با استفاده از روش دستی (Hand-made cloning) با به کارگیری ترکیباتی نظیر میواینوزیتول و سرم در گاو بود. به همین منظور پس از بالغ کردن تخمک های گاوی در شرایط آزمایشگاه و حذف زوناپلوسیدا، تخمک ها با جداکردن بیرون زدگی دوک تقسیم با استفاده از یک پیپت پاستور بسیار نازک هسته زدایی شدند. پس از اتصال سلول فیبروبلاست بالغ به عنوان سلول دهنده به تخمک فاقد هسته و متعاقب آن فیوژن و فعال سازی جنین های بازساختاری شده، این جنین ها به روش کشت در گوده (WOW) در شش گروه مختلف شامل IVCSOF، IVCSOF-CSS، IVCSOF-ci، IVCSOF-ciCSS، IVCSOFci و IVCSOFci-CSS کشت داده شدند. در این گروه ها محیط کشت جنین ها تا روز سوم محیط پایه IVCSOF با یا بدون میواینوزیتول-سیترات سدیم بود که از روز سوم سرم تیمار شده با چارکول (CSS) و یا میواینوزیتول-سیترات سدیم دریافت می کردند. در نهایت نیز میزان تکوین ثبت و مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که باوجود عدم تاثیر میواینوزیتول بر میزان قابلیت تکاملی جنین های حاصل، این ترکیب می تواند سرعت تکامل جنین را به طور معنی داری تسریع کند (05 /0p<)؛ همچنین افزودن سرم از روز سوم به محیط کشت می تواند میزان بلاستوسیست را به طور معنی داری افزایش دهد (05 /0p<)؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت با توجه به محدودیت های موجود در خصوص تازه کردن محیط کشت جنین های فاقد زونا و نیز عدم تاثیر ترکیباتی نظیر میواینوزیتول در محیط کشت چه از ابتدا و چه از روز سوم کشت جنین، می توان میزان تکامل جنین های کشت شده به این روش را تنها با افزودن سرم از روز سوم بهبود بخشید.