اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر افسردگی سالمندان سوگ دیده

سوگ و جدایی یکی از درد آورترین تجربه های انسان ها بعد از برقراری پیوند عاطفی است.از دست دادن دوستان و همسالان از یک سو و پدیده پیری و نزدیک شدن به سال های پایانی زندگی، موجب افزایش افسردگی در سالمندان می شود. لذا هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر افسردگی سالمندان سوگ دیده می باشد.
پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش سالمندان دارای تجربه سوگ در مراکز سرای سالمندان شهر اردبیل در سال 1393 بودند. با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس 30 سالمند دارای تجربه سوگ انتخاب شدند. از پرسشنامه افسردگی بک به عنوان پیش آزمون- پس آزمون در این پژوهش استفاده شد و مداخله شناختی- رفتاری به صورت گروهی در 8 جلسه روی آنها اجرا شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS16 و با روش آماری تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که میانگین نمرات پس آزمون در گروه آزمون(47/33) در مقایسه با میانگین نمرات پس آزمون در گروه شاهد(72/20)، کاهش معنی داری در میزان افسردگی داشت(11/39=F و 0/01> P) ،اما این تفاوت در میانگین نمرات افسردگی در پیش آزمون دو گروه، معنی دار نبوده است(0/548=F و 0/05< P).
با توجه به نتایج این پژوهش، گروه درمانی شناختی- رفتاری از طریق کمک به سالمندان در تخلیه هیجانی، انجام تکالیف سرگرم کننده و مبارزه با افکار مزاحم، موجب کاهش افسردگی سالمندان می شود. بنابرین درمان شناختی، - رفتاری گروهی بر افسردگی سالمندان موثر بوده است.