معرفی اولین شناسنامه ژنتیکی در دورگه های پرونوس با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

دورگه های پرونوس نقش مهمی را در باغبانی مدرن و باغداری تجاری به دلیل سازگاری بالای ارقام دورگه به تنش های زیستی و غیر زیستی ایفاء می کنند. در این مطالعه، 30 دورگه پرونوس با استفاده از 25 نشانگر ریزماهواره جهت تعیین شناسنامه ژنتیکی و بررسی روابط ژنتیکی مورد مطالعه قرار گرفتند. بر اساس نتایج بدست آمده، 17 نشانگر ریزماهواره قدرت بالائی را جهت تمایز نمونه ها بر اساس شناسنامه های مولکولی منحصر به فرد خود نشان دادند. نمونه ها با کد های شناسائی مشابه نظیر (HS-401/HS-402/HS-403)، (HS811/HS507/HS737/GF677)، (HS126/HS-202)، (HS802/HS602) و (HS522/HS003/HS302) به عنوان درخت هائی که به طور اشتباه نام گذاری شده اند، شناسائی شدند. داده های حاصل از آنالیز RB نشان داد که نمونه ها در 6 گروه دسته بندی شدند. بزرگترین گروه شامل 9 ژنوتیپ (APPL، APU2 و APPU3) و دومین گروه بزرگ شامل 8 ژنوتیپ (AM، APL، APU1 ، APU3 و APH10) بود. دورگه های APH در گروه های 2، 3 و 6 قرار گرفتند و دورگه های APPU تنها در گروه 1 جای گرفتند. بیشترین و کمترین میزان متوسط شباهت داخلی به ترتیب برابر با 973/0 و 924/0 مربوط به گروه های 6 و 3 بود. کمترین میزان متوسط شباهت خارجی در گروه 1 و 6 به ترتیب به میزان 664/0 و 638/0 دیده شد که بیانگر بیشترین فاصله ژنتیکی در میان نمونه ها گزارش شد. بنابراین، از نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر می توان به عنوان یک منبع جهت مطالعات اصلاحی بعدی و کشت و کار دورگه های امید بخش در آینده ای نزدیک استفاده کرد.