تاثیر کاربرد تلفیقی منابع مختلف نیتروژن بر عملکرد و جذب نیتروژن توسط ذرت علوفه ای(Zea mays) در منطقه رشت

به منظور بررسی کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی، دامی و زیستی بر فراهمی نیتروژن، صفات موفولوژیک و عملکرد ذرت آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در دانشگاه گیلان در سال 1390 اجرا شد. تیمار ها شامل: شاهد (بدون کود)، 100% کود شیمیایی، 100% دامی، 100% زیستی (Pseudomonas fluorescens + Azospririllum brasilenes)، 50% شیمیایی + زیستی، 75% شیمیایی + زیستی، 50% شیمیایی +50 % دامی، 25% دامی +25 % شیمیایی + زیستی، 75% دامی + زیستی، 50% دامی + زیستی بود. نتایج نشان داد تیمار شیمیایی خالص، 50% شیمیایی + 50% دامی و 50% شیمیایی + زیستی بالاترین عملکرد ماده خشک را داشتند. این تیمارها دارای بیشترین برگ، قطر ساقه و کم ترین درصد برگریزی بودند. نتایج صفات کیفی نیز نشان داد که بالاترین عملکرد پروتئین و جذب نیتروژن از تیمار های شیمیایی خالص، 50% دامی+ 50% شیمیایی، 75% شیمیایی+ زیستی و 50% شیمیایی+ زیستی حاصل گردید. بالاترین کارایی مصرف، کارایی زراعی و کارایی جذب نیتروژن (به ترتیب 16/95، 17/1 و 41/42) از 50% شیمیایی + زیستی بدست آمد. بیشترین کارایی استفاده و کارایی فیزیولوژیک نیتروژن از تیمار زیستی حاصل گردید. نهایتا داده ها نشان داد که تیمار 50% کود شیمیایی + زیستی نسبت به تیمار شیمیایی کارایی مصرف نیتروژن بالاتری داشت و نیز تفاوت معنی داری در عملکرد ماده خشک و عملکرد پروتئین بین این دو تیمار وجود نداشت. بنابراین احتمالا، با کاربرد تلفیقی کودهای زیستی و شیمیایی بدون کاهش چشمگیر در تولید و نیز کاهش هزینه های تولید، بتوان در راستای کشاورزی پایدار گام برداشت.