غربال ارقام توت فرنگی متحمل به سرمای زمستانه براساس برخی شاخص های فیزیولوژیکی

به منظور بررسی تحمل به سرمای زمستانه هفت رقم توت فرنگی، آزمایشی به صورت آزمایش کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، در دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا در سال 1393 انجام شد. بعد از اعمال تیمار دماهای پایین (4+، 5-، 10-، 15-، 20- و 25- درجه سانتی گراد)، درصد نشت یونی برگ، شاخص خسارت یخ زدگی، محتوی آب نسبی برگ، غلظت کلروفیل برگ و مقادیر نسبی پارامترهای فلورسنس کلروفیل سنجیده شد. اثر تیمار دمای پایین، رقم و برهم کنش آنها بر همه صفات مورد ارزیابی در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد دامنه اختلاف ارقام برای صفات مورد ارزیابی در دمای 25- درجه سانتی گراد بسیار بیشتر از سایر تیمارهای دمایی بود. همبستگی بالایی بین شاخص های ارزیابی میزان تحمل ارقام به دمای پایین وجود داشت. ارقام ‘کارسنبرگ’ و ‘کویین الیزا’ با کمترین مقادیر درصد نشت یونی و درصد خسارت یخ زدگی و بیشترین مقادیر کلروفیل و مولفه های فلورسنس کلروفیل در دمای 25- درجه سانتی گراد، به ترتیب بیشترین تحمل به سرما را نشان دادند. کمترین تحمل به سرما، در ارقام ‘چاندلر’ و ‘تنسی بیوتی’ با بیشترین درصد نشت یونی و درصد خسارت یخ زدگی و کمترین مقادیر کلروفیل و مولفه های فلورسنس کلروفیل در دماهای پایین مشاهده شد.