غربالگری تحمل به سرمای زمستانه 22 رقم تاک در استان کردستان

به منظور بررسی تحمل به سرما و تغییرات کربوهیدرات های محلول و محتوای آب جوانه و شاخه یکساله 22 رقم تاک، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان در دی و اسفند ماه سال 1390 انجام شد. بعد از اعمال تیمارهای سرما (10- تا 30- درجه سانتی گراد)، مقادیر LT50ارقام با استفاده از روش نشت یونی و قهوه ای شدن سنجیده شد. ارقام از نظر تحمل به سرما در هر دو مرحله نمونه برداری اختلاف معنی داری با هم داشتند (01/0P≤). همبستگی بالایی بین تحمل به سرمای برآورد شده با هر دو روش نشت یونی و قهوه ای شدن وجود داشت. براساس مقادیر LT50اندازه گیری شده با روش نشت یونی در دی ماه، بیشترین تحمل به سرمای جوانه در رقم ’بول مسکه‘ (LT50 برابر 5/26- درجه سانتی گراد) و کمترین تحمل به سرما در رقم ’گون کله باب ‘ (LT50 برابر 8/20- درجه سانتی گراد) مشاهده شد. براساس مقادیر LT50 جوانه اندازه گیری شده با روش نشت یونی در این مرحله ارقام به سه دسته تقسیم شدند: 1) ارقام متحمل به سرما (LT50 برابر 25- تا 27-) شامل ’بول مسکه‘، ’سرقوله‘، ’خلیلی‘، ’بیدانه قرمز‘ و ’فخری زودرس‘، 2) ارقام نیمه متحمل (LT50 برابر 23- تا 25-) شامل ’شرشره‘، ’شاهینی‘، ’شیرازی‘، ’گزنه ای‘، ’رشه‘، ’تبرزه‘، ’بیدانه سفید‘، ’نفتی‘، ’ملایی‘ و ’فخری دیررس‘ و 3) ارقام با تحمل کمتر (LT50 برابر 21- تا 23-) شامل ’صاحبی‘، ’لعل‘، ’صحنه ای‘، ’عسگری‘، ’مره ای‘، ’ریش بابا‘ و ’گون کله باب‘. برخلاف مقدار کربوهیدرات های محلول، محتوای آب جوانه در ارقام متحمل به سرما کمتر از ارقام دیگر بود. این امر تاییدی بر ارتباط بین آبکشیدگی جوانه و تجمع کربوهیدرات ها با تحمل به سرمای تاک می باشد.