دیدگاه ناشران ایرانی درباره وضعیت نشر کتاب الکترونیکی

نشر کتاب در ایران، به تعبیری، مهم ترین و اصلی ترین صنعت فرهنگی یا یکی از مهم ترین و اصلی ترین ارکان صنعت فرهنگی است. نشر کتاب الکترونیکی در کشورهای در حال توسعه و از جمله ایران مجال مناسبی برای توسعه، بهبود، و ارتقای ارتباط علمی پدید می آورد. فناوری نوین اطلاعات، به ویژه شبکه سازی و اینترنت، گستره عظیمی را فراهم کرده تا جهت گیری فرهنگی خود را از انباشتن دانش به سوی اشتراک و انتشار آن هدایت کنیم. کشورهای در حال توسعه باید، با اتخاذ استراتژی مناسب، جریان یک سویه اطلاعات در شبکه جهانی وب و جنبه های فرهنگ ستیز فناوری و تجارت را مهار کنند. پدیده نشر کتاب الکترونیکی به عنوان پدیده ای در «طول» نشر سنتی (چاپی) پذیرفته شده و نه به عنوان جایگزینی برای آن. در صورت استقبال از این پدیده، نویسندگان، مترجمان، و به طور کلی تولید کنندگان اولیه محتوا با سرعت بیشتری می توانند تالیفات خود را منتشر کنند و دیگر به انتظار طولانی مدت برای نشر کتاب نیازی نخواهند داشت.
از سوی دیگر، صنعت نشر جدید در قالب صنعت نشر مجازی قابلیت های بی شماری دارد. این صنعت چند خصلت دارد: اول، دیجیتالی بودن؛ دوم، غیرمرکزی بودن فضای مجازی؛ سوم، تعاملی بودن؛ چهارم، فراپیوند بودن؛ پنجم، حافظه مجازی. نتیجه اینکه باید از این محیط استفاده کرد. با توجه به مطالب گفته شده، مطالعات گوناگون در زمینه های مرتبط با مسئله نشر کتاب الکترونیکی به منظور کشف دلایل و عوامل روی آوری و روی نیاوردن ناشران به نشر کتاب الکترونیکی لازم به نظر می رسد. بنابراین، در این مطالعه به بررسی میزان سازگاری نشر الکترونیکی از دیدگاه ناشران، امکان به کارگیری آزمایشی نشر الکترونیکی توسط ناشران، و همچنین توسعه نشر الکترونیکی از دیدگاه ناشران پرداخته خواهد شد.
لازم به ذکر است که مقاله حاضر در اولین همایش ملی کتاب و نشر با موضوع سیاستگذاری فرهنگی در صنعت نشر کتاب که با حمایت مادی و معنوی انتشارات سوره مهر در آبان ماه سال 94 برگزار گردید، ارائه شده و برای اولین بار در شماره های نوزدهم و بیستم فصلنامه کتاب مهر منتشر می گردد.