رابطه بین عوامل همیاری، شیوه های تدریس و امکانات آموزشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کلاس های چند پایه از دیدگاه معلمان ابتدایی استان ایلام

یکی از این شرایط ویژه در آموزش و پرورش وجود مدارس کوچک یا کلاس های چندپایه است که یک معلم مجبوراست چندپایه را به طور همزمان و در یک کلاس تدریس کند. این پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی و همبستگی است. حجم نمونه با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان 248 نفر محاسبه و با روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین مناطق چهارده گانه استان 5 منطقه آموزش و پرورش انتخاب گردید و سپس با روش نمونه گیری سهمیه ای به نسبت سهمیه هر منطقه از بین معلمان چند پایه گروه نمونه تعیین شد. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه با 28 سوال است که اعتبار و روایی آن محاسبه و پس از اجرا با استفاده از آزمون کای اسکور و آزمون فریدمن برای تعیین رتبه عوامل مختلف در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که علی رغم رابطه بین چهار متغیر فضا و وسایل فیزیکی، وسایل کمک آموزشی، شیوه های تدریس و مدیریت معلم در کلاسهای چند پایه و روش همیاری دانش آموزان در این کلاسها با پیشرفت تحصیلی از بین این متغیر ها رابطه بین وسایل کمک آموزشی و پیشرفت تحصیلی در کلاسهای چند پایه بیشتر از سایر عوامل می باشد. عامل دوم مرتبط با پیشرفت تحصیلی این دانش آموزان همیاری در کلاسهای چند پایه در بین دانش آموزان است. شیوه های تدریس و مدیریت کلاس توسط معلم سومین عامل مرتبط با پیشرفت تحصیلی از نظر معلمان این کلاسها می باشد. عوامل فیزیکی کلاس و محیط کلاس چهارمین عامل مرتبط با پیشرفت تحصیلی در کلاسهای چند پایه از نظر معلمان است.