بازسازی محیطهای رسوبی هولوسن دریاچه مهارلو با شواهد رسوبشناسی و کانی شناسی

رسوبات و کانی های تشکیل شده در دریاچه های شور تابع تغییرات فصلی و نوسان تراز آب اند. لذا، با مطالعه آن ها، به ویژه کانی های تبخیری در گذشته، می توان زیرمحیط های رسوبی را بازسازی کرد. این پژوهش با هدف بازسازی و تعیین زیرمحیط های رسوبی هولوسن دریاچه مهارلو انجام گرفته است. در این پژوهش، سیزده مغزه به طول بیشینه 170 سانتی متر با دستگاه مغزه گیر وزنی از بستر دریاچه به صورت سالم و دست نخورده تهیه شد. مغزه ها به صورت طولی نصف و زیرمحیط های رسوبی محیط های پلایایی در طول مغزه تعیین و تعداد 85 نمونه از رخساره های رسوبی مختلف مغزه ها تهیه و آنالیز دانه بندی و کانی شناسی شد. اجزای رسوبی نیز با میکروسکوپ بینوکولار و الکترونی بررسی شد. نتایج حاکی از آن است که رسوبات تشکیل دهنده دریاچه از سه نوع تخریبی، کربناته و تبخیری است. کانی های موجود در رسوبات شامل کانی های تخریبی کوارتز، فلدسپات، کانی های رسی، کلسیت و دولومیت است. رسوبات کربناته شامل کربنات های کلسیت، دولومیت، آراگونیت، منیزیت، ناترون و کانی های تبخیری شامل ژیپس، هالیت، بیشوفیت، گلوبریت، پلی هالیت و باسانیت است. کانی های رسی شامل پلی گورسکیت، فلوگوپیت و سودویت است. رسوبات بیوشیمیایی را پلت آرتیمیا تشکیل می دهد که غالبا آراگونیتی است. تیپ رسوبات کف دریاچه غالبا سیلت رسی ماسه دار است. زیرمحیط های رسوبی بازسازی شده برای هولوسن دریاچه مهارلو شامل پهنه گلی، پهنه گلی - نمکی، پهنه نمکی و دریاچه موقت است.